SML is erg blij met de komst van Christiaan Hageraats en Eddie Wolsink als nieuw technisch duo voor het eerste elftal. Deze week ondertekenden ze een éénjarig contract. Hiermee heeft SML een goede opvolging gevonden voor de huidige trainer Muhaiman Samir die aan het eind van dit seizoen vertrekt bij de Arnhemse derdeklasser.
Met Hageraats en Wolsink heeft SML een enthousiast en gemotiveerd duo vastgelegd. Beiden hebben eerder zelf ook bij SML gevoetbald. Bestuurslid Voetbalzaken Dennis Kobus : ”Wij hebben er alle vertrouwen in dat Christiaan en Eddie onze selectie nog beter maken en ook de verbinding met de jeugdopleiding zullen versterken. Daar gaan we samen aan werken”.
Hageraats: “Toen SML mij benaderde wist ik meteen, ik wil dit samen met Eddie doen. Onze ambitie gaat veel verder dan een hoge plek op de ranglijst. SML is in potentie een plek waar spelers zich van hun 4de tot 30ste jaar kunnen ontwikkelen in de breedste zin van het woord. Wij geloven dat verbinding het toverwoord moet zijn binnen een vereniging en eerlijk gezegd vinden wij dat dit er soms aan ontbrak bij SML. Daarom heeft de club zijn werkelijke potentie niet bereikt . Het 1e elftal is het vlaggenschip van een vereniging en moet dus vooroplopen in deze verbinding”.
Wolsink: “Die verbinding vinden wij beiden erg belangrijk. Zelf heb ik, toen ik bij SML keepte meteen een jeugdteam onder mijn hoede genomen; dat onderlinge contact werkt echt”.
Hageraats: “Met twee echte SML'ers aan het roer hopen we dat alle SML'ers zich welkom voelen en dat er ook jeugd langs de lijn zal staan bij wedstrijden van SML 1, zoals ik dat in het verleden zelf ook heb gedaan”.
Eddie Wolsink stelt zich voor
53 jaar, geboren in het Achterhoekse Steenderen. Sinds 1996 in Arnhem omdat ik daar ging studeren. Ik woon in Elden en heb 3 kinderen van 16, 12 & 10. De oudste en jongste voetballen bij Eldenia. Dochter rijdt paard en turnt. Ik heb al ruim 20 jaar een relatie met Eline.
Ik ben docent op het ROC in Nijmegen en heb op verschillende scholen les gegeven, van basisschool tot VSO Zeer moeilijk lerend tot VMBO zeer moeilijk opvoedbaar. Probeer nu de onderwijsassistenten van mijn ervaring te laten profiteren. Ben begonnen met voetballen in Steenderen, daarna in Kampen omdat ik in Zwolle ging studeren. Na de studie in Zwolle, ging ik naar de (inmiddels afgebroken) PABO in Presikhaaf. Daar heb ik ook SML leren kennen. Een klasgenote van mij merkte dat ik in voetbal geïnteresseerd was én een keeper bleek te zijn. Hoe toevallig... SML (waar haar vriendje voetbalde) was nog op zoek naar een keeper voor het aankomende seizoen. Heb toen een training met trainer Maarten Arts gedaan en het was allemaal snel in kannen en kruiken.
Ik heb een aantal seizoenen in SML 1 gekeept, waarbij het eerste jaar toch wel zeer memorabel was. We werden ongeslagen kampioen en kwamen tot de halve finale van de beker waar we er helaas met penalties uitvlogen. Door een hernia ben ik uiteindelijk gestopt met keepen waarna ik in een vriendenteam SML 3 ging spelen. Daar we ook meteen het 1e jaar kampioen en moesten geregeld spelers moesten afstaan aan het 1e. In die tijd was ik keeperstrainer en trainer van SML2. Daarna de wereld ingegaan als trainer, veelal in de achterhoek. De laatste 5 jaar waren bij Eldenia.
Ik ken Christiaan al van de tijd dat hij in groep 8 zat van de basisschool. Ik keepte bij SML maar liep ook stage op de Pieter Breughelschool waar hij in de klas zat (en meerdere SML spelertjes)
Christiaan Hageraats stelt zich voor
'Op mijn 9e jaar bij SML gekomen omdat mijn ouders verhuisden naar Arnhem. Vanaf dag 1 verliefd op ons mooie sportpark. Bij SML heb ik mij onder leiding van John Elands, Jeroen Neuhaus, Gerrit Hengeveld en Stephan Reijnen gevormd van klein jongetje dat naar training gesleurd werd door pa en ma tot aanvoerder van meerdere jeugdteams en uiteindelijk tot volwassen vent die naar Utrecht vertrok en bij Kampong veel voetbalsuccessen kende. Ik werd bij SML ook trainer, ook dat heeft mij zoveel gebracht.
Als 10 jarige voetbalde ik op zondag op het onderveld en als SML 1 scoorde renden Died en ik naar boven om te zien wie er gescoord had. De keeper toen was Eddie de Eagle Wolsink. De kinderen van SML waren gek op hem. SML haalde ooit de halve finale van de beker en we gingen met 2 bussen vol naar Zwolle. Mijn broer ging op zijn 16e naar SML 1, dat wilde ik ook. Eenmaal in het 1e speelde ik 2 seizoenen onder Stephan Reijnen. In jaar 1 promoveerde we naar de 2e klasse door 3 goals van mijn toen16 jarige maatje Michiel Werner.
Toen SML me benaderde wist ik meteen 1 ding zeker, ik wil dit samen met Eddie doen. Onze ambitie gaat veel verder dan een plek op de ranglijst. SML is in potentie een plek waar spelers zich van 4 tot 30 jaar kunnen ontwikkelen in de breedste zin van het woord. Wij geloven dat verbinding het motto moet zijn binnen een vereniging en eerlijk gezegd vinden wij dat dit vaak heeft ontbroken bij SML en dat de club daarom zijn potentie niet bereikt heeft. Het 1e elftal is een vlaggenschip voor een vereniging en moet dus voorop lopen in deze verbinding.
Dat ik ooit terug zou keren bij SML had ik nooit gedacht. Kampong is mijn club geworden, maar ik neem veel mee wat ik daar heb mogen leren over verenigen en hoe dat tot succes kan leiden. Met 2 echte SML'ers aan het roer hopen we dat alle SML'ers zich welkom voelen en de noodzaak zien om het team te supporten, zoals dat ooit was bij die finale in Zwolle.
Verder ben ik bijna 20 jaar samen en getrouwd met Danique. Het is een Upward / SML huwelijk. Onze 2 dochters Bibi en Kate zijn 6 en 4 en komen heel graag in Arnhem bij de opa's en oma's 😉. Naast voetbal houd ik van alle sporten maar tennis en Skiën vind ik het mooist. Veel van mijn beste vrienden hebben ook bij SML gevoetbald.